Am Stéck "La Putain de l'Ohio" ënnersicht den Hanokh Levin d'Liewe vun dräi verzweiwelte Personnagen: e Papp a säi Fils, déi allen zwee op der Strooss liewen, an eng Prostituéiert. Fir säi 70. Gebuertsdag wëll sech de Papp eng bezuelten tëschemënschlech Relatioun offréieren. Leider verléiert hien dobäi seng Éier a seng Suen. De Fils ass natierlech iwwert sengem Papp seng Aventure net grad frou.
Sex, Suen, den Doud, d'Al-ginn, de Materialismus vun der Jugend, dat sinn d'Theme vum Stéck, erkläert de Regisseur Frédéric Frenay. "Mir hunn hei dräi Leit, déi prinzipiell näischt hunn. A wat ass elo fir Leit, déi näischt hunn, alles?"
"Wéi d'Liewen: Héichten an Déiften"
Dat Ganzt héiert sech u wéi ee sozial-kritescht oder och oppressiivt Stéck. Och wann dës Elementer am israeleschen Dramaturg sengem Wierk sécher erëmzefanne sinn, ass den Humor och present. "Et fänkt wéi eng burlesque Komedie un, an 't ass um Enn bal ... en Drama. An esou ass d'Liewen: Héichten, Déiften", sou de Frédéric Frenay.
An der "Putain de l'Ohio" wierken de Joël Delsaut, de Jean-Marc Barthélemy an d'Sascha Ley mat, déi d'Roll vun der Prostituéiert spillt. Fir d'Actrice geet et ëm d'Bedürfnis, Léift ze kréien, vun deem aneren erkannt ze ginn, eng Valeur hunn.
"Präzisen Text, deen e präziist Spill verlaangt"
D'Sprooch, déi den israeleschen Dramaturg am Stéck benotzt, ass immens rau a schwätzt d'Themen direkt un, ouni Ëmweeër. Awer och poetesch, an ni vulgär, fënnt de Regisseur Frédéric Frenay. "Et ass, wéi den Ënnerscheed tëschent Erotik a Pornographie".
Och wann den Hanokh Levin seng Personnagë kloer a mënschlech beschreift, huet hien ee besonnesche Stil, deen dem Joël Delsaut, deen am Stéck de Papp spillt, Schwieregkeeten bereet huet. "All Saz, heiansdo souguer Hallefsaz, ass eng Hellewull un Iddien, déi fléissen, déi am Widdersproch zuenee stinn." Den Text wier ganz präzis geschriwwen, vum Schauspiller géif en déi selwecht Präzisioun ofverlaangen.
Wéi d'Themen am Stéck huet de Frédéric Frenay den Dekor esou minimalistesch wéi méiglech gehalen. Themen, déi universell sinn. De Schauspiller Joël Delsaut huet d'Humanitéit vum Stéck markéiert an och d'Entwécklung vun de Personnagen. "Et geet u mat zwee Strummerten an enger Houer. Et hält op mat dräi Mënschen."