"J. Jasmine: My New Music" ass eng gelunge Plack. 1978 gouf dësen Album fir de Filmfestival zu Ann Arbor konzipéiert an ass an immens limitéierter Oplag gedréckt ginn. Eng Konzept-Plack, déi zwee eegewëlleg an oppe Kënschtler zesummebruecht huet.
Keng Grenz tëscht Disziplinnen an Traditiounen
D'Jacqueline Humbert ass eng Artistin, déi sech a verschidde Konschtformen ausdréckt. Ob dat Musek, Kostüm Design, Performance Konscht ass. An dësem Projet séngt si ënnert dem Numm a Persona "J. Jasmine". Hir plakeg Stëmm gëtt vum David Rosenboom begleet, dee genee esou breet gefächert ass. En experimentelle Komponist, dee fir seng instrumental an elektronesch Wierker bekannt ass, déi sech mat Gehirwellen an dem Nervesystem befaassen. Kuerz gesot, zwee Personnagen, déi keng Grenzen tëscht verschiddenen Disziplinnen an Traditioune gesinn.
An op der Plack "J. Jasmine: My New Music" heescht dat konkret, Cabaret mat Country Balladen an elektroneschen Elementer ze vermëschen. Dat héiert sech vläicht e bësse pretentiéis un. D'Wuert Avant-Garde mécht hei d'Saach net besser. An um Album Cover setzt d'Jacqueline Humbert ganz nonchalant an engem Emmanuelle Stull mat enger Eadweard Muybridge Foto tëscht de Been. Wie weess, wat dat alles bedeit.
Charmant a verspillt
D'Musek ass op alle Fall charmant a verspillt. Um Stéck "Wild about the Lady" daucht nieft Bar Piano op eemol eng Mbira, eng afrikanesch Zort Daum-Piano op, zesumme mat enger Panoplie vun exotesche Perkussiouns-Instrumenter.
"J. Jasmine: My New Music" vun der Jacqueline Humbert an David Rosenboom handelt ëm Androgynie, Prostitutioun an tragesch Romanzen. Themen, déi hei an e gelungene Western Kader placéiert ginn. Um Stéck "Broke and Blue" verschmëlzen Honky Tonk Elementer mat carnavalesquë Synthien an Doo-Whop.
Dës ongewéinlech Plack huet och eng immens cinematographesch Qualitéit, déi zemools um Stéck "Rented Car, Painted Lady, Borrowed Time" erauszehéieren ass. Mat enger laanger Intro an där e Spriecher eng Päerdscourse kommentéiert an engem Schluss, dee kitscheg Cowboy Musek referenzéiert.
Fräi an ongehemmt
Mat senge 97 Sekonnen a melancholesche Chorus ass "Grand Canyon Heartache" e klenge Bijou, deen Häerzwéi mat der Gréisst vum Grand Canyon vergläicht. E Lidd, op deem de liicht forcéierte a naive Gesangsstil vun der Jacqueline Humbert schéin erauskënnt.
Op "J. Jasmin: My New Music" ginn d'Jacqueline Humbert an den David Rosenboom ganz fräi an ongehemmt un d'Musek erun. Piano a Stëmm stinn am Virdergrond. De Klang ass e bësse rau an d'Technik e bësse graff, mä dat dréit eben zum Charme bäi. Den Album héiert sech wéi e krommen amerikanesche Musekstrip un. Musical, Jazz, Country ... vergaange Pop-Traditioune gi geéiert an op eng ganz verspillte Manéier verbonnen. Musek, déi op alle Fall schwéier ze kategoriséieren ass an déi e ganz eegenen Univers opweist.