Station 17 sinn net just personalméisseg, mee och musikalesch schwéier ze kategoriséieren. Dat ka riichte Pop sinn, oder vertrackt verbruete Rockmusek. D'Inklusioun, déi iwwer Joren och als Mëttel zum Zweck zur super Musek verstane gouf, huet mat sech bruecht, datt ëmmer nees Gaaschtmuseker an de Station 17 Studio eraluussen.
A fir d'Ophuelsessions vu "Blick" si genee sou vill Museker wéi Tracks um Album invitéiert. Faust, den Andreas Spechtl vu Ja, Panik, de Pyrolator an den Andreas Dorau, fir just déi éischt véier op den éischte véier Songs ze nennen.
Kee konzeptuellt Gerüst
De Roster vun exklusiv Gaaschtmuseker stëmmt natierlech mam Telefonsbuch vum Label iwwertenaner. D'Band ass dës Kéier mat null musikalescher Konditioun an de Studio eragaangen. Kee konzeptuellt Gerüst, keng virgeschriwwe Songtexter. Eleng d'Invitéë ginn, wann iwwerhaapt, en Hauch vun enger Richtung vir.
Datt den Openingtrack "Le coeur léger, le sentiment d'un travail bien fait" mat den Häre Jean-Hervé Person a Werner Diermaier anescht kléngt wéi den Track "Schaust du" mam NDW-Veteran Andreas Dorau, läit op der Hand. De verséierte Museker kuckt op d'Tracklist an ass voller Virfreed, wat do ënner dem Matwierke vun all deene Leit entstanen ass, mee och sou ass den Disk voller Iwwerraschungen.
D'Plack mécht einfach Spaass
Et knallt, d'Auer schwätzt, de Schimmelreiter reit hannerzeg, et gëtt duerch e Stärenteleskop an iwwer d'Stad gekuckt, en Zauberpudding giess an da glotzen d'Saachen een un. Dat héiert sech resüméiert zimlech far out psychedelesch un, an dat ass et bis zu engem gewëssene Grad och. Mee dat funktionéiert dank där fräier Approche, fir déi Station 17 optéiert hunn. Wann ee Krautrocker mat u Bord hëlt, ass d'Affinitéit zum Krautrock eng logesch Resultant. Mee net just. Tëschent de Genren, déi op "Blick" hir Plaz fannen, gëtt manner no hanne gekuckt, wéi een dat menge kéint. Mee och net no vir.
Dee grousse Worf op "Blick" ass, wéi am Moment, am Elo alles a jiddereen ass. An net just déi méi oder manner al Gaaschtmuseker, mee virun allem d'Museker vu Station 17. Si benotzen alles a jiddereen, voir d'Invitéeën, fir am Moment e staarkt Stéck Rock ze spillen. Et blubbert, kraacht a bumbumt, flackert, wummt a mécht ganz einfach Spaass. Eng bäckesch Dose Museker waren dobäi zum Deel gläichzäiteg um spillen. Dee Fokus bei sou ville Leit an déi resultéierend tight Musek ass beandrockend.
Ophalen a Kategorien ze denken
Ofschléissend: Zur Inklusioun huet den aktuelle Keyboarder vun der Band, den Hauke Röh leschtens an der taz gesot: "Inklusioun heescht deelhuelen. Mee Inklusioun bedeit och, opzehalen a Kategorië wéi Mann oder Fra, hetero- oder homosexuell ze denken.
Ech schwätze léiwer vu Mënsche mat Behënnerung. Dat léisst op, ob de Mënsch behënnert ass oder behënnert gëtt." 18 Stonne Musek sinn an der leschter Session opgeholl ginn. Am Hierscht kéint vläicht nach en Disk aus den Nordseesessions erauskommen. Wann dat sou super gëtt, wéi op "Blick", dann nëmme lass.