Säin drëtt Liewe verbréngt de Mattia Pascal an enger entweiter Kierch. Hei soll hien al a verkomme Bicher zortéieren a bewaachen. Bicher, déi wéi de Mattia Pascal kee Mënsch interesséieren.
De Mattia Pascal gëtt vum Conservateur vun der Bibliothéik gefrot, d'Geschicht vu sengen zwee Liewen, déi hie virdru gefouert huet, nidder ze schreiwen. Mee de Mattia Pascal mengt dozou just:
Non mi per più tempo, questo, di scriver libri, neppure per scherzo. In considerazione anche della letteratura, come per tutto il resto, io debbo ripetere il mio solito ritornello: maledetto sia Copernico!
An déi batterbéis Erkenntnis an däitscher Iwwersetzung:
Die Zeit scheint mir nicht mehr danach, Bücher zu schreiben, nicht einmal zum Spaß. Ich muss, auch was die Literatur betrifft, das gleiche sagen, was ich über alles andere zu sagen pflege: Verflucht sei Kopernikus.
Mat immens humorvollen, philosopheschen Iwwerleeunge stellt de Mattia Pascal de Sënn vum Liewen an d'Bedeitung vum Eenzele fir d'Weltgeschicht a Fro. Da réischt fänkt hien un seng eigentlech Geschicht z'erzielen.
Eng Aventure no der Anerer
De Mattia Pascal huet säi ganze Räichtum verluer. Hien ass ouni Perspektiven an engem triste Mariage gefaangen an de permanente Béisaartegkeete vu senger Schwéiermamm ausgeliwwert. Wéi seng Mamm stierft, mécht hien sech op de Wee op d'Begriefnis. Mee hien kënnt un eng kleng Geldzomm a fiert net méi Heem. Hien decidéiert sech iwwer Marseille op de Wee an Amerika ze maachen.
Dunn awer gewënnt hien zu Monte Carlo e Verméigen am Casino. Hie gëtt awer vum schlechte Gewëssen iwwerfall a mécht sech mat de Suen op d'Heemrees. Ënnerwee entdeckt hien duerch Zoufall seng eegen Doudesannonce an enger Zeitung.
Eng nei Identitéit, e neit Liewen?
Den éischten Abléck ass de Mattia Pascal immens erféiert an entsat. Mee op emol gëtt him bewosst, wéi eng Chancen dësen Iertum him bidde kann: Eng nei Identitéit mat enger erfonnter Vergaangenheet. Een neien onerwaarte Wee an d'Fräiheet? Mee esou einfach, wéi aus Mattia Pascal Adriano Reis gëtt, ass d'Liewe mat der neier Identitéit net.
De Verloscht an de Wiessel vun der Identitéit sinn d'Haaptmotiver an dësem Roman, dee ganz räich un Humor, abstrusen Evenementer an iwwerraschenden Entwécklungen ass. D'Thema vun der Identitéit huet keen egozentreschen Nogoût. Am Géigendeel, de Pirandello wielt fir de Sujet eng nodenklech Approche.
"Verflucht sei Kopernikus"
De Widdersproch, e Bericht iwwert e Mënscheliewen ze verfaassen, obwuel den eenzelne Mënsch dem Kopernikus no onbedeitend ass. Dee gëtt mat der Tatsaach relativéiert, datt de Fall Mattia Pascal sou komesch ass, datt en derwäert ass gelies ze ginn.
Mat grad esou vill intelligenten an duerchduechten Iwwerleeunge behandelt de sizilianeschen Auteur d'Thema Fräiheet. De Mattia Pasal ass esou fräi, wéi een nëmme ka fräi sinn. Mee amplaz, datt hien déi Onofhängegkeet genéisse kann, stéisst hien ëmmer erëm op Barrièren, déi net z'iwwerwanne sinn.
Dem Pirandello säi Spill mat der Sprooch, seng Exkursen an d'Essayistik an an d'Philosophie, iwwerraschend Tournuren an Iwwerleeungen sou wéi de mol béisaartegen, mol nodenklechen Humor maachen dem Mattia Pascal seng Geschicht zu engem liesenswäerte Roman.