| Interpretatioun: |  |
| Klangqualitéit: |  |
Interpreten: Hartmut Haenchen, Royal Danish Orchestra
- Anton Bruckner: Symphonie Nr. 8
Genuin GEN 18622
2016 gouf et grouss Opreegung zu Bayreuth. Kuerz virun der Première vu "Parsifal" seet den designéierten Dirigent Andris Nelsons of. Et muss also Ersatz hier. Den Hartmut Haenchen iwwerhëlt an erweist sech als méi wéi nëmmen Ersatz. Banne kuerzer Zäit schafft hien d'Partitur mat Chouer, Orchester a Solisten an an iwwerzeegt mat senger Interpretatioun de Public, d'Fachpress an Direktioun vun de Bayreuther Festspiller.
D'Musek vum Richard Wagner ass dem Hartmut Haenchen net friem. Mat Mahler a Strauss spillt se eng wesentlech Roll a senger Diskographie. Duerzou gehéieren och d'Symphonien, vun deenen den Dirigent der eng Rëtsch an den 90er Joren opgeholl hat.
Ufank vun enger Integrale
Zu Bréissel an der Monnaie hat den Hartmut Haenchen ugangs des Joers dem Anton Bruckner seng 2. Symphonie opgefouert. Et war den Optakt vun enger Integrale vun de Symphonien am Concertssall an och op CD. Als éischt koum de Live-Matschnëtt vun engem Concert zu Kopenhagen mat der 8. Symphonie eraus. Den Hartmut Haenchen dirigéiert de Royal Danish Orchestra.
Dem Bruckner seng Musek kann een zelebréiere wéi eng Houmass oder, wéi den Haenchen et mécht, eng Grëtz méi séier an den Tempi huelen. Doduerch ënnersträicht den Dirigent d'Bréch, déi abrupt Themen - a Stëmmungswiessel, mat deenen de Bruckner seng Nolauschterer iwwerrascht. De Komponist schafft quasi mat musikalesche Mosaiksteng, an de Patchwork wierkt ënner der Baguette vum Hartmut Haenchenganz plastesch.
Bréch awer keng Rëss
Wann een déi - scheinbar arbiträr - Successioun vun Themen einfach uneneepecht, da ginn dem Anton Bruckner seng grouss Klangkathedrale schëtzeg onstabil. Dat brauch ee beim Hartmut Haenchen net ze fäerten. Den Dirigent huet ëmmer déi ganz Architektur am Bléck, weess, wéi een déi musikalesch Béi muss spanen. Mir hunn et hei mat engem vun der éischter bis zur leschter Nout kohärenten a spannende Bruckner ze dinn.
