D'Kënschtler vun der Ausstellung Earthbound - Im Dialog mit der Natur an der Möllerei um Belval zécken net, dem Mënsch seng Matschold un der Klimakris ervirzehiewen. 19 international Kënschtler:inne presentéieren hei hir - heiansdo optimistesch, heiansdo pessimistesch - Vue op de Klimawandel a seng Suitten.
Natur als roude Fuedem
Kuratéiert vun der Sabine Himmelsbach an dem Boris Magrini vum Haus der Elektronischen Künste zu Basel, setzt d'Ausstellung op eng multimedial Approch. Mat Hëllef vu moderner Technik proposéieren d'Kënschtler Ablécker an d'Problematike vun der Ëmwelt, awer och Léisungsusätz.
D'Mise en évidence vun der Schéinheet vun der Natur ass ee roude Fuedem, dee sech duerch d'Ausstellung am fréiere Brennstofflager vun Esch-Belval zitt.
Der kanadescher Kënschtlerin Sabrina Ratté hir Videoinstallatioun Floralia I-IV bitt dem Visiteur eng Science-Fiction-änlech Zukunftsvisioun an där ee just nach op digital Recreatioune vun ausgestuerwene Planzen zeréckgräife kann. Op véier Bildschiermer weisen detailléiert 3D-Modeller, datt duerch d'Aartestierwe Saache verluer ginn, déi net reproduzéiert kënne ginn.
D'Kënschtlerin selwer seet dozou:
"Ech wollt déi Spannung tëscht eppes kreéieren wat dat imaginärt uschwätzt, wat ästhetisch ass. Duerch déi formell Schéinheet hoffen ech, datt déi ängschtlech Atmosphär verbreet gëtt, déi d'Réalitéit an där mir eis potentiell befanne kéinten, hannerfreet. Also war d'Intentioun wierklech déi Spannung tëscht eppes wat bësse grujeleg, a gläichzäiteg formell attraktiv ass."
D'Wëssenschaft ass déi grouss Inspiratiounsquell fir Earthbound. E Groussdeel vun de Wierker goufe baséiert op Daten oder a Kollaboratioun mat Wëssenschaftler:inne geschaf. Esou och d'Installatioun The Intimate Earthquake Archive vun der Sissel Marie Tonn an dem Jonathan Reus.
Problemer gräifbar maachen
Hei soll de Visiteur duerch e vibréierende Gilet dem Effet vun engem Äerdbiewen ausgesat ginn. D'Vibratiounen esou wéi d'musikalesch Begleedung vum Jonathan Reus baséieren op Daten an Erfarungsberichter aus Groningen, wou reegelméisseg Gasbuerungen duerchgefouert ginn.
Dës gräifbar an no Approche soll dem Visiteur déi oft abstrakt Zuelen a wëssenschaftlech Fakte vun der Klimakris méi no bréngen, an en op engem perséinlechen Niveau erreechen, sou d'Kënschtlerin Sissel Marie Tonn:
"Ech mengen, op d'mannst fir mech selwer, ass et ee wichtegen, artistesche Geste, well ech fannen, datt Informatiounen iwwer de Klimawandel oder ökologesch Problemer oft ganz intellektuell oder un Zuele gebonne sinn. An dës Zuele sinn natierlech och wichteg fir Lienen ze weisen, mee ech menge mir si Kierperen déi spieren, Wiesen déi spieren, a fir eppes richteg wouer ze huelen ass et wichteg et och op engem aneren Niveau wéi dem intellektuelle wouer ze huelen."
D'Ausstellung am Häerz vum industriellen Ierwe vun Esch-Belval bréngt de Visiteur op eng empathesch, an interaktiv Aart a Weis an den Dialog mat der Ëmwelt. Et ass eng Ausstellung, déi zum Ëmdenken iwwer d'Géigewaart an déi méiglech Zukunft vun eisem Planéit invitéiert.
